Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012

Περί Συμμετοχής ο Λόγος....

Ξεκινώντας τη λειτουργία του περί τα τέλη Αυγούστου το blog του χωριού έχει επιτύχει το μέγιστο της επισκεψιμότητάς του τον Ιανουάριο του 2012. Συγκεκριμένα οι επισκέψεις στο blog της Πολυθέας έφτασαν τις 4.100 τον Ιανουάριο, ενώ συνολικά οι επισκέψεις αγγίζουν τις 15.000 από την έναρξη της λειτουργίας του, γεγονός που μόνο ως ενθαρρυντικό μπορεί να εκληφθεί!! Οι αριθμοί αυτοί θα μπορούσαν να είναι πολλαπλάσιοι αν οι Πολυθεάτες (κατά κύριο λόγο) έκαναν τον κόπο να αναρτήσουν καινούριο υλικό από προσωπικά/ες τους αρχεία - εμπειρίες - ιστορίες, με αποτέλεσμα να γίνει ακόμα πιο ελκυστικό και ενδιαφέρον το περιεχόμενο του Blog.. Είναι λυπηρό αυτή τη στιγμή να ασχολούνται αποκλειστικά με τη διαχείρησή του 2-3 άτομα (ενώ ο καθένας θα μπορούσε να το κάνει αφού το blog είναι ανοιχτό προς όλους και όλες), ενώ αντιθέτως το καλοκαίρι όλοι έδειχναν ευαισθητοποιημένοι προς την κατεύθυνση της δημιουργίας μιας αντίστοιχης με την παρούσα ενέργειας (κυρίως η νεολαία που είναι πιο εξοικειωμένη με τα του διαδικτύου). Η επισκεψιμότητα και τα θετικά σχόλια από επισκέπτες του blog μάς αποδεικνύουν ότι η προσπάθεια αυτή αξίζει να συνεχιστεί, αλλά χωρίς τη συμμετοχή περισσότερων συγχωριανών σε αυτήν οι δυνατότητές της είναι πεπερασμένες.. Οψόμεθα...

Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

Δείτε αυτό το ωραίο βιντεάκι με τίτλο First Light... Grevena (Filipaioi, Dotsiko), Trikala (Meteora), Halkidiki (Pirgadikia) / Greece

Σαν πτυχωσιγενής σχηματίζεται η επιφάνεια του βουνού απέναντι από την Πολυθέα και πάνω από τη Μηλιά...


Ανεμοσούρια στο βουνό πάνω από τη Μηλιά (22 Ιανουαρίου 2012)


Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012

Το ξόδι του μεγάλου σκηνοθέτη με μοιρολόγια κι ηπειρώτικα τραγούδια... "Κοντούλα λεμονιά" - το τραγούδι συνοδεύουν πλάνα κι απ τον Ασπροπόταμο.

 
Η Ελένη Γερασιμίδου είπε: «Αποχαιρετούμε τον ποιητή του Χρόνου και της Ιστορίας, τον ραψωδό της ερημωμένης πατρίδας της πατρίδας που διαρκώς εξεγείρεται. Αποχαιρετούμε το διαλεκτικό της επανάστασης και της ήττας, της εξορίας και της επιστροφής, του διωγμού της προσφυγιάς και της αναζήτησης, της ενσωμάτωσης και της σύγκρουσης. Τον τραγικό του τέλους του 20ου αιώνα, τον επικό των σπαραγμένων Βαλκανίων, τον λυρικό των ξεριζωμένων λαών».

Με αυτό το μοιρολόι οι συγγενείς και φίλοι συνόδευσαν το Θόδωρο Αγγελόπουλο στο "Ταξίδι για την αιωνιότητα"


 

ΚΑΗΜΕΝΕ ΜΑΡΚΟ ΜΠΟΤΣΑΡΗ Ένα πουλί θαλασσινό, καημένε Μάρκο Μπότσαρη. Λέει σ’ ένα βουνίσιο, Μάρκο Μπότσαρη, Σουλιώτη. Εσκότωσαν το Μάρκο μας, καημένε Μάρκο Μπότσαρη. Ωχ, στην άκρη στο ποτάμι, Μάρκο Μπότσαρη, Σουλιώτη. Κι η μάνα του τον έκλαιγε, καημένε Μάρκο Μπότσαρη. Μάρκο μου πού το ‘χεις το σπαθί, καημένε Μάρκο Μπότσαρη. που το ‘χεις το ντουφέκι, Μάρκο Μπότσαρη, Σουλιώτη. Το πήραν τα συντρόφια μου καημένε Μάρκο Μπότσαρη, το πήραν τα παιδιά μου, Μάρκο Μπότσαρη, Σουλιώτη. Και με τους Τούρκους πολεμούν, καημένε Μάρκο Μπότσαρη. Και με του γκοντζαμπασήδες, Μάρκο Μπότσαρη, Σουλιώτη.

Κοπή πίτας του Συλλόγου Πολυθεατών Τρικάλων την Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012, 6 μ.μ. στα Τρίκαλα, στο Αέτων Μέλαθρον Hotel

Αντίο στον ποιητή των εικόνων... Τέλος εποχής λοιπόν

Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

Ποιητική ιστορία οι ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου... Η παγκόσμια κοινότητα αναγνωρίζει την εμβέλεια του Έλληνα σκηνοθέτη, στην Ελλάδα όμως κυριάρχησε το μικροαστικό στερεότυπο των απαίδευτων "αργό σαν ταινία του Αγγελόπουλου"... Ο ανθρωπισμός, η αισθητική κι η αλληλεγγύη, προτάγματα που διαπερνούν το βλέμμα του Αγγελόπουλου ίσως αποτελούν την απάντηση στους φρενήρεις ρυθμούς μιας - χωρίς χρώμα, γεύση, χαρά - ζωής των ανθρώπων...




Ενα κινηματογραφικό ταξίδι μέσα απο το φακό του Θ. Αγγελόπουλου.Συνέντευξη Θ. Αγγελόπουλου στην Στάθη Ειρήνη ."Κάθε ταινία είναι μια σημαντική ανθρώπινη περιπέτεια...Η σημασία έγκειται στο αν από εξωτερική περιπέτεια μπορεί να μεταμορφωθεί σε εσωτερική...""Το ταξίδι, τα σύνορα, η εξορία.Η ανθρώπινη μοίρα.Η αιώνια επιστροφή.Κι όχι μόνο.Όλες μου οι εμμονές μπαίνουν και βγαίνουν στις ταινίες μου, όπως μπαίνουν και βγαίνουν, όπως σωπαίνουν για να ξαναεμφανιστούν αργότερα, τα όργανα μιας ορχήστρας.""O Όμηρος και οι αρχαίοι τραγικοί, εδώ, στην Ελλάδα, αποτελούσαν στην εποχή μου μέρος της σχολικής μας παιδείας. Oι αρχαίοι μύθοι μάς κατοικούν και τους κατοικούμε.Ζούμε σ' έναν τόπο γεμάτο μνήμες, αρχαίες πέτρες και σπασμένα αγάλματα.Όλη η νεότερη ελληνική τέχνη φέρει τα σημάδια αυτής της συμβίωσης.Η διαδρομή μου, η πορεία μου, η σκέψη μου, θα ήταν αδύνατον να μην έχουν ποτιστεί από όλα αυτά.Όπως λέει ο ποιητής, «έβγαιναν απ' το όνειρο, καθώς έμπαινα στο όνειρο. Έτσι ενώθηκε η ζωή μας και θα 'ναι δύσκολο πολύ να ξαναχωρίσει».Η σχέση μου με τη λογοτεχνία και την ποίηση μ' έφεραν πολύ νωρίς κοντά σ' όλες τις αναζητήσεις --γλωσσικές ή αισθητικές-- του μοντερνισμού."Είπαν για τον θεόδωρο Αγγελόπουλο (Grodent Michel)"..Πάντα υπάρχουν στον Αγγελόπουλο ένα σωρό νοήματα που παραμένουν ανεξερεύνητα· μια ποίηση που δεν μπορεί ναεκπέσει σε μια υπερ-κωδικοποιημένη αισθητική. Παραδείγματα: η σκηνή στον Μεγαλέξαντρο όπου ο Δάσκαλοςαπαγγέλλει στον μικρό Αλέξανδρο κάποιους στίχους του Σεφέρη(«Αν σου μιλάω με παραβολές,είναι γιατί τ' ακούς γλυκότερα. /Η φρίκη δεν κουβεντιάζεται /γιατί 'ναι ζωντανή...»)· 
Για να δείτε το έργο του:
Δείτε το έργο του:

Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012

Και κάτι εκτός Πολυθέας.....Τιμής Ένεκεν...

Χρόνια πολλά στον Γρηγόρη... Και χαιρετίσματα σ' όλους τους Πολυθεάτες, τον μπάρμπα τον Αλέκο, το Στέλιο και τα παιδιά στον Μαυρόλιθο Λάρισας

Αέρας, βουνά και χιόνι που στροβιλίζεται στις κορφές...


Μανιασμένοι αέρηδες ξεγυμνώνουν τις ράχες, στροβιλίζοντας το χιόνι...


Ανεμοσούρια


Ο δυνατός αέρας δημιουργεί στις κορυφές ανεμοσούρια...


Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012

Ασπροπόταμος χθες (22 Ιανουαρίου 2012) στο ύψος του γηπέδου της Πολυθέας...


Κάπου κάπου αποκαλύπτεται η κοίτη του ποταμού...


Ασπροπόταμος στην κατάψυξη...


Ο πάγος καλύπτει την κοίτη του ποταμού...


Ασπροπόταμος παγωμένος... 22 Ιανουαρίου 2012


Ο παραπόταμος του Ασπροπόταμου που έρχεται από την Κρανιά στο ύψος του γηπέδου της Πολυθέας.


Το γήπεδο της Πολυθέας... Και δίπλα το ποτάμι παγωμένο...


Ο Ασπρος παγωμένος στο Βαλιαμάρε... Λίγο πιο κάτω η κοίτη του ποταμού θα κρυφτεί από τον πάγο. Φωτο 22 Ιανουαρίου 2012


Βαλιαμάρε


Βαλιαμάρε - γλυπτά του χειμώνα


Ο ολικός παγετός δημιουργεί γλυπτά απίστευτα...


Τα γλυπτά του Ασπροποτάμου...


Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012

29 Δεκεμβρίου 2011 η γοητεία του πρωινού...


Εκκλησάκι...


Αρχτιτεκτονική της πέτρας και χιόνι...


Αρχιτεκτονική της πέτρας κι αλπικό τοπίο...


Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

Χιόνι κι απέραντος ορίζοντας...


Πανοραμική άποψη των βουνών του Ασπροποτάμου από τον Άγιο Αθανάσιο...


Σαπισμένα τα ξύλα στο κιόσκι της Κιάρης... Αδιαφορία όλων μας, από τα λόγια στην πράξη πελώρια η απόσταση... Να δούμε, αν μπορούμε έμπρακτα να αποδείξουμε με εθελοντική δουλειά το μεράκι μας για αυτό το μικρό χωριό...


Κιάρη, όπως φαίνεται από το ύψος του Αγίου Αθανασίου...


Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2012

Φωτο από το ιστολόγιο του χωριού Κορυφή Τρικάλων για τον Ασπροπόταμο

Ο Άσπρος , καθώς κυλάει κάτω από το χωριό μας , προσπαθεί να σπάσει την άσπρη  μονοτονία των τελευταίων ημερών στην ορεινή μας πατρίδα , και ως ένα σημείο το καταφέρνει .
Φωτο : Vaios Mesiakaris ( Από την σύνδεσμο της Κορυφής Τρικάλων στο Facebook . http://www.facebook.com/group.php?gid=56787690901&ref=nf#!/group.php?gid=56787690901&v=wall).

Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2012

Τα ερείπια καμάρας σε πυρπολημένο σπίτι... Καλοσωρίζουμε τα νέα μέλη μας, τη Δημητρούλα, το Δημήτρη, το Γιώργο, το Μίμη, το Νίκο, τον Μπίλι και τους θέλουμε ενεργούς στο μπλογκ... Το μπλογκ δεν είναι ιδιοκτησία κανενός, είναι της διαδικτυακής κοινότητας των Πολυθεατών και φίλων, ανοιχτός δίαυλος για επικοινωνία τους μήνες που το χωριό ερημώνει...


Σχολιάζει η Μάγια Τσόκλη: "Αν ο επισκέπτης ψάχνει να βρει στην Πολυθέα, εκτός από την καταπληκτική θέα κι ένα καταπληκτικό οικισμό λίγο θα απογοητευθεί. Θα χρειαστεί ν' ανέβει λίγο πάνω από την πλατεία όπου στέκουν ακόμη καλά κάποια δείγματα λαϊκής αρχιτεκτονικής". Δυστυχώς αυτή η διαπίστωση είναι σωστή, κι αυτό οφείλεται βασικά στην πυρπόληση του χωριού από τους Ναζί, τον Οκτώβρη του 1943. Επιπλέον νέες κοινωνικές και οικονομικές δομές επικράτησαν μεταπολεμικά. Οι νέες πραγματικότητες του οικισμένου χώρου χαρακτηρίζονται σ΄ένα μεγάλο μέρος τους από την πληθυσμιακή αποψίλωση και την εγκατάλειψη των παραδοσιακών μορφών παραγωγής. Έτσι αλλοιώθηκε ουσιαστικά τόσο η οικιστική δομή του πυρποληθέντος χωριού, όσο και η παραδοσιακή αισθητική του. Ένας τρίτος παράγοντας υπήρξε η απουσία κρατικής μέριμνας για να διατηρήσουν τ' ορεινά χωριά την παραδοσιακή, από πέτρα και ξύλο, αισθητική τους. Τέταρτος παράγοντας αποτέλεσε δυστυχώς η κακογουστιά των μικροαστικών αντιλήψεων μεταφερμένη στο χωριό, ως διάθεση επίδειξης και κοινωνικής ανέλιξης. Αστικά πρότυπα αρχιτεκτονικής μεταφέρθηκαν στον ορεινό χώρο. Αυτές οι κατασκευές δεν θύμιζαν τίποτε από το μεγαλείο και την αισθητική του παρελθόντος. Η διαφορά παρελθόντος παρόντος, ως προς την αρχιτεκτονική αλλά και τη δομή του οικισμού, οξύνθηκαν ακόμα περισσότερο με τη χρήση νέων δομικών υλικών, όπως τσίγκος στη στέγη, τσιμεντότουβλα, οπλισμένο σκυρόδεμα, μεταλλικά κουφώματα. Κάποια μιμούνται την κακογουστιά ελβετικών σαλέ. Ο μόνος αντίλογος που θεωρώ ότι έχει βάση είναι ότι οι ανάγκες των ανθρώπων προείχαν μεταπολεμικά  κι όχι η αισθητική.

Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2012

Ο φωτογράφος Κώστας Μπαλάφας. Ένα διαλεχτό παιδί της Ηπείρου "ταξίδεψε" για πάντα. Από το ψηφιακό αρχείο της ΕΡΤ


Ένα σπανιο αρχειο απο την ερτ

βετεράνος φωτογράφος της Εθνικής Αντίστασης Κώστας Μπαλάφας πέθανε σε ηλικία 91 ετών. Γεννημένος στην Κυψέλη της Άρτας στα 1920, από την ηλικία των δέκα ετών απόδημος Ηπειρώτης στην Αθήνα, αρχικά, και κατόπιν σπουδαστής στην Ιταλία, έζησε από κοντά στην Ήπειρο τα μαρτύρια του λαού μας στην Κατοχή και την εποποιία της Εθνικής Αντίστασης. Εμπνεύστηκε από τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του ΕΑΜ, κατατάχτηκε στο 85ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ και με το τουφέκι στο ένα χέρι και τη φωτογραφική του μηχανή στο άλλο αποτύπωσε συγκλονιστικά το Αντάρτικο στην Ήπειρο. Οι εικόνες του αποτυπώνουν το μεγαλείο της Αντίστασης, "τον ενθουσιασμό και τη λεβεντιά των ανταρτών αλλά και τις καταστροφές, τους σκοτωμούς, τα καμένα χωριά και τον πόνο του λαού μας"

Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012

Η Μάγια Τσόκλη στον Ασπροπόταμο και στην Πολυθέα... Δείτε την εκπομπή.


  Στο α μέρος του επεισοδίου «ΑΧΕΛΩΟΣ» της εκπομπής «ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ» η Δημοσιογράφος ΜΑΓΙΑ ΤΣΟΚΛΗ περιηγείται στην περιοχή Ασπροποτάμου, την οποία διασχίζει ο ποταμός ΑΧΕΛΩΟΣ (ΑΣΠΡΟΠΟΤΑΜΟΣ ή ΑΡΑΟΥ ΑΛΜΠΟΥ) με τη μακραίωνη ιστορία του. Ξεκινώντας από την Πίνδο φτάνουμε στο χωριό ΧΑΛΙΚΙ, απ’ όπου πηγάζει ο ΑΧΕΛΩΟΣ, όπου μας ξεναγεί ο οδοντίατρος-φωτογράφος ΝΙΚΟΣ ΠΕΤΡΟΥ. Ακολουθώντας τον ρου του ΑΧΕΛΩΟΥ κάνουμε στάση στο διατηρητέο οικισμό ΑΝΘΟΥΣΑ (ΛΕΠΕΝΙΤΣΑ), όπου μας ξεναγεί ο καθηγητής ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΝΗΜΑΣ, και στο Αρχοντικό Παπαστεργίου. Ακολουθούμε τη διαδρομή προς το χωριό ΠΟΛΥΘΕΑ (ΔΡΑΓΟΒΙΣΤΙ), και φτάνουμε στον Πύργο Μαντάνια, για να περιηγηθούμε στη Μονή Δολιανών και στο Ναό Τιμίου Σταυρού Δολιανών με τους 13 τρούλους και τα μολδαβικά, αρμενικά, οθωμανικά κ. ά. αρχιτεκτονικά στοιχεία, όπου μας ξεναγεί η υπεύθυνη της Διεύθυνσης Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Νομού Τρικάλων ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΑ ΜΑΝΤΖΑΝΑ. Ακολουθεί η περιήγηση στο φράγμα και στα υδροηλεκτρικά έργα της ΜΕΣΟΧΩΡΑΣ και η συζήτηση με μέλη του Συλλόγου Κατακλυζομένων Μεσοχώρας, με επικεφαλής την Πρόεδρο ΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, και τον Περιφερειάρχη Θεσσαλίας ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΡΑΤΖΙΩΤΗ. Επόμενος σταθμός η Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Μυροφύλλου νοτιοδυτικά της κοινότητας Μυροφύλλου, όπου ο Καθηγητής Βυζαντινής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΛΙΟΥΡΑΣ και ο Πατήρ ΞΕΝΟΦΩΝ μας περιγράφουν το εικονογραφικό πρόγραμμα του καθολικού της Μονής εστιάζοντας στη Δευτέρα Παρουσία και στο θαύμα που σχετίζεται με τη Μονή. Τέλος, ανεβαίνουμε προς τον Κόζιακα (δυτικότερη πλευρά της Πίνδου), με τα άλογα του ΝΙΚΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

Β΄ Μέρος
http://www.ert-archives.gr/V3/public/main/page-assetview.aspx?tid=75064&autostart=0 
 Μέρος:2
Στο β μέρος του επεισοδίου «ΑΧΕΛΩΟΣ» της εκπομπής «ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ» η Δημοσιογράφος ΜΑΓΙΑ ΤΣΟΚΛΗ περιηγείται στην περιοχή Ασπροποτάμου, την οποία διασχίζει ο ποταμός ΑΧΕΛΩΟΣ (ΑΣΠΡΟΠΟΤΑΜΟΣ ή ΑΡΑΟΥ ΑΛΜΠΟΥ) με τη μακραίωνη ιστορία του. Η διαδρομή συνεχίζεται προς τη Νότια Πίνδο στις βουνοκορφές του ΛΑΚΜΟΥ, με πρώτο ξεναγό τον ΚΩΣΤΑ ΧΛΩΡΙΔΑ. Ακολουθεί η τουριστική ΕΛΑΤΗ (ΤΥΡΝΑ), όπου ο συγγραφέας, κάτοικος της περιοχής ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΝΑΝΗΣ μιλάει για την απόφασή του να μείνει εκεί, ενώ από το Γεφύρι της Παλαιοκαριάς καταλήγουμε στην ΑΝΩ ΠΑΛΑΙΟΚΑΡΙΑ. Περιήγηση στο αρχοντοχώρι ΠΕΡΤΟΥΛΙ και ξενάγηση στο Αρχοντικό Χατζηγάκη, και ακολούθως στο Πανεπιστημιακό Δάσος Περτουλίου που ανήκει στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Περνώντας το ελληνιστικό νεκροταφείο στην ΑΡΓΙΘΕΑ φτάνουμε στη Μονή Σέλτσου (Κοιμήσεως της Θεοτόκου), παρέα με τον ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΚΑΠΕΡΩΝΗ, πρώην Πρόεδρο του χωριού ΠΗΓΕΣ, και πληροφορούμαστε για τη μάχη που διεξήχθη στην περιοχή (1804) μεταξύ Αλή Πασά και Σουλιωτών και για την αυτοθυσία των τελευταίων. Επόμενοι σταθμοί οι τρεις τεχνητές λίμνες Κρεµαστών, Καστρακίου, Στράτου και μαθαίνουμε για το αρματολίκι επί Τουρκοκρατίας στα ΑΓΡΑΦΑ. Ο Καθηγητής Βυζαντινής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΛΙΟΥΡΑΣ μας ξεναγεί στο ασκηταριό του Οσίου Ανδρέα, για αν καταλήξουμε τελικά στο Δέλτα του ποταμού.

Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2012

Να κι ένα βιντεάκι για το "Μαντάνι του Δαίμονα"


Και να το μοναδικό θέαμα... Αξίζει να βουτήξεις στο παγωμένο νερό...


Δύο οι διαδρομές για το "Μαντάνι του Δαίμονα": Η μια να διασχίσεις ένα κομμάτι δασικού δρόμου όπου συναντάς δύο εκκλησίες και μετά φτάνοντας σ' ένα μαντρί πρέπει να κατηφορίσεις. Επιβάλλεται όμως προσεχτικά να επιλέξεις, όταν φτάσεις στα έλατα, το μέρος της κατάβασης. Η δεύτερη διαδρομή είναι από την Τζούρτζια, ποτάμι ποτάμι να φτάσεις...


Πριν 8 χρόνια, ένα μεσημέρι στην πλατεία της Πολυθέας, ξεφυλλίζοντας ένα περιοδικό, διαβάσαμε πως υπήρχε ένας καταρράχτης- όνειρο πάνω από την Τζούρτζια. Ξεκινήσαμε αμέσως 2 αυτοκίνητα, και 8 άτομα και φτάσαμε τελικά στο "Μαντάνι του Δαίμονα" όπου και βουτήξαμε αμέσως στη λιμνούλα που σχηματίζονταν μπροστά από τον καταρράχτη ενθουσιασμένοι από το θέαμα...


Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

Ανεβαίνοντας προς τα βοσκοτόπια..


Ανηφορίζοντας προς τον Γκρέκο, ύστερα από καταρρακτώδη βροχή πριν πολλά χρόνια.. Το Καπ Γκρας αέναος παρατηρητής της περιοχής..

Πίνακας με τα στοιχεία επισκεψιμότητας στο μπλογκ ως σήμερα. Όμως καλή η επισκεψιμότητα αλλά αυτό που απουσιάζει είναι η ενεργητική παρουσία των Πολυθεατών και μη... Περιμένουμε εγγραφές νέων μελών, νέες αναρτήσεις με ενδιαφέρον υλικό, συζητήσεις, σχόλια, οτιδήποτε...


Οι δέκα πιο δημοφιλείς αναρτήσεις στο μπλογκ στους 5 περίπου μήνες λειτουργίας... Περιμένουμε όμως όχι μόνο επισκεψιμότητα αλλά ενεργή συμμετοχή, ανεβάστε ό,τι κρίνετε ενδιαφέρον, φωτογραφίες, βίντεο, κείμενα και φυσικά σχολιάστε...


Μετά την ταβέρνα του Ζαραμπούκα στην στάση της Κρανιάς, περίπου 1 χιλιόμετρο πιο κάτω, στο Βάλιαμαρε, μετά από μια στροφή του δρόμου, η φύση σχηματίζει το χειμώνα αυτά τα απίθανα γλυπτά από πάγο.


Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2012

Μιλώ με τα ψηλά, τ' απάτητα βουνά...


Η βρύση της πλατείας...


Ευτυχώς το ξενοδοχείο ανοικτό... Με ζέστη φοβερή από τη σόμπα...


Μεσοχώρι χιονισμένο... Κωστάκη το μηχανάκι κατεψυγμένο...


Κιάρη... Πανέμορφη...


Έχετε δει τον Καταρράχτη έτσι;


Νίκο, Σώτο το σπίτι σας χιονισμένο...


Μερμύγκι χιονισμένο...


Ο Ηλίας με το ουνιμούκ μόνιμος κάτοικος του χωριού...