Κείμενο του Ανδρέα Αθανασίου: Γεώργιος Θώδης - Πολυθεάτης

     Αγαπητοί αδελφοί φίλοι και πατριώτες ο αγαπημένος μας Γιώργος εδώ και λίγες μέρες ξέρει την αλήθεια. Την αλήθεια του τι συμβαίνει μετά το Τέλος της ζωής μας σε αυτόν τον κόσμο. Η Αγία μας εκκλησία με την ακολουθία που μόλις ακούσαμε μας υπενθυμίζει τις άξιες της πιστής μας και με αυτές σταλάζει παρηγοριά στις ψυχές μας. Ο Απόστολος Παύλος μας ζητά να μην λυπούμαστε όπως αυτοί που δεν έχουν ελπίδα. Και αλήθεια αυτή  επιβεβαιώθηκε με την πρόοδο της ιατρικής επιστήμης μετά από είκοσι αιώνες με την καταγραφή εμπειριών προσώπων που για λίγο σταμάτησε  να κτύπα η καρδία τους.

     Ο αδελφικός μου φίλος και πατριώτης σε όλη του την ζωή υπήρξε άξιος αγωνιστής. Με αγώνα από τα μικρά του χρονιά αξιώθηκε να επιτύχει στον επαγγελματικό του χώρο. Μαζί με την γλυκιά του Στέλλα αγωνίστηκε για την οικογένεια του όσο λίγοι. Τα δυο του παιδιά η Ράνια  και ο Βασίλης  γέμιζαν χαρά με την αριστεία τους σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης την οικογένεια και όλους τους γύρο τους συμπατριώτες. Αλλά για την Πολυθέα μας επέδειξαν πολύ αγάπη. Συγκεκριμένα στο φιλόξενο σπίτι τους,  όλο τον καιρό που ο σύνδεσμος Πολυθεατών  ήταν άστεγος, συνεδρίαζε πολλές φόρες εκεί.  Εκεί αποφασίσαμε για την αγορά της στέγης του συνδέσμου. Άντεξαν  ο ίδιος κι η οικογένειά του δύσκολες καταστάσεις και νίκησαν.  Χάρηκε να αποκτήσει και ένα ακόμη λεβέντη γιο τον Χάρη. Ευτύχισε να δει εγγονάκια  που τον γέμιζαν χαρά και ευτυχία.

     Τώρα  από εκεί που είναι θα προσεύχεται για τους αγαπημένους του.    Τέλος θα μας λείψει ο δημοκρατικός χαρακτήρας του, το λεπτό του χιούμορ, τα άκακα πειράγματα στους φίλους του, η απέραντη μνήμη του (θυμόταν μεγάλα ποιήματα) τραγουδούσε καλύτερα και από επαγγελματία ήταν η ψύχη της παρέας. Στον σύνδεσμο μας τιμήθηκε πολλές φόρες και πέρασε από όλα τα πόστα  ταμίας, γραμματέας. αντιπρόεδρος.  Αποχαιρετούμε ένα θαυμάσιο φίλο και κυρίως Άνθρωπο. Θα παρακαλούμε τον Κύριο να τον κατατάξει μετά Δικαίων.  Αιώνια του η μνήμη.