Κείμενο του Ανδρέα Αθανασίου με θέμα: "Περί κήπων (κήπια) των Πολυθεατών"

Αγαπητοί Συμπατριώτες μου

     Εδώ  και καιρό έχει υπάρξει το πρόβλημα της μετατροπής των κήπων μας - εκ μέρους του Δασαρχείου Καλαμπάκας  - σε Δάσος που ανήκει στο Δημόσιο. Αυτό είναι λάθος, και μάλιστα  με εύκολο τρόπο μπορεί να διαπιστωθεί με μια αυτοψία, καθώς οι τοίχοι – ξερολιθιές που χωρίζουν κι ορίζουν τα περιβόλια μας είναι εκεί πάρα την εγκατάλειψη τους.

     Θέλω να σας υπενθυμίσω την κριτική που ασκήσαμε στον Κοινοτάρχη που αποδέχθηκε τα περιορισμένα οικιστικά όρια του χωρίου μας την οποία ασκούμε και σήμερα. Με αποτέλεσμα, όταν ο Κοινοτάρχης μας Κύριος  Γεώργιος Πουλιάνας θέλησε να επεκτείνει τα όρια του χωριού μας, δεν κατέστη εφικτό, παρότι υπήρχε ζήτηση και  μάλιστα η κοινότητα θα αποκτούσε έσοδα για έργα βελτίωσης του οικισμού, παράλληλα με την ικανοποίηση της τότε ζήτησης.

     Πιστεύω ότι μετά από 25 χρονιά ευθύνης στον Σύνδεσμο των Αθηναίων Πολυθεατών  και  συμμορφούμενος με τη θέση του Αριστοτέλη ότι οι μεγαλύτεροι οφείλουν να συμβουλεύουν σωστά, έχω επιχειρηματολογήσει ότι πρέπει να ενεργούμε συλλογικά μέσω των Συλλόγων μας υπέρ των συμφερόντων της Πολυθέας μας σε συνεδρίαση του Δ.Σ. του Συνδέσμου Αθηνών, παρουσία και του Πρόεδρου του Συλλόγου Πολυθέας Ασπροποτάμου.  Παρουσίασα προς υπογραφή και υποβολή αρμοδίως  έτοιμο αίτημα προς τις Δημοσιές αρχές σχετικά με το παραπάνω  θέμα. Γιατί σήμερα λίγοι καλλιεργούν εκεί. Αύριο θα είναι άλλο πράγμα να διεκδικείς την δικιά σου γεωργική  γη και άλλο πράγμα το δημόσιο δάσος. Η πρόταση μου δεν έγινε δεκτή, ποτέ δεν είναι αργά. Το κείμενο το παραθέτω και το αφήνω στην κρίση σας. Στην κριτική είμαστε μανούλες στην Δράση όμως… Εκτός αν οι Σύλλογοι μας πρέπει να έχουν χαρακτήρα μόνο  μουσικοχορευτικό.          

Με Πατριωτική αγάπη

Ανδρέας Αθανασίου