Σάββατο 28 Οκτωβρίου 2023

ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ του ΘΩΜΑ, ΠΟΛΥΘΕΑΤΗΣ (1908-1967)

 

Στον Ελληνικό Στρατό κατετάγη και εκπαιδεύθηκε στο Βελεστίνο, σε μονάδα ορεινού πυροβολικού. Απολύθηκε με τον βαθμό του λοχία, μια και είχε τελειώσει το σχολαρχείο (τον καιρό εκείνο απόφοιτος σχολαρχείου μετρούσε …) και είχε καλό χαρακτήρα. Πριν τον πόλεμο του ’40 συνεταιρίστηκε με τον εξάδελφό του Σωτήριο Ντινόπουλο και ο συνεταιρισμός τους ευδοκίμησε. Μόλις ξέσπασε ο πόλεμος επιστρατεύτηκε, πούλησε το μερίδιό του στον συνεταίρο του και επιτέλεσε το καθήκον του προς την Πατρίδα. Πολέμησε, επικεφαλής 10-18 ανδρών, στο αλβανικό μέτωπο με μεγάλη επιτυχία· στην ομάδα του αρκετοί ήταν συμπατριώτες του από τον Ασπροπόταμο. Από την Πολυθέα είχε στρατιώτες τον Κώστα Σελιώνη και τον Χρήστο Μάκκα, τον οποίο δεν δίστασε να απειλήσει με μετάθεση, όταν έκανε κατάχρηση της προσωπικής φιλίας τους. Οι επιτυχίες της ομάδας βασίζονταν στην πίστη τους στον Θεό, στο δίκαιο του αγώνα τους, στην τόλμη τους (πυροβολούσαν με επιτυχία από τα 600 μέτρα, ενώ θα μπορούσαν να απέχουν από την πρώτη γραμμή 1500 μέτρα) και στον αέρα που είχαν οι Βλάχοι να ταξιδεύουν στα βουνά με τα μουλάρια τους: τα όπλα τους ήταν λάφυρα του τουρκικού στρατού από τους βαλκανικούς πολέμους ―τα έψυχαν με τσουβάλια βουτηγμένα στο χιόνι. Ο Σωτήριος κρατούσε ημερολόγιο το οποίο η σύζυγός του το θυσίασε για να αναθρέψει τα παιδιά του (το μουτζουρώσαμε) . Πάντως, κάθε παραμονή 28ης Οκτωβρίου ο Σωτήριος μάς διηγούταν την πολεμική του περιπέτεια. Κατά σύμπτωση, το Πλατύ ποτάμι του Γιάννη Μπεράτη έχει την ίδια διαδρομή. Το άδοξο τέλος των νικητών τούς βρήκε όλους ζωντανούς νικητές και την Ελλάδα προδομένη, ηττημένη. Στην επετειακή του αφήγηση κάθε χρόνο νομίζω ότι αξιοσημείωτα είναι τα παρακάτω:  Αιχμάλωτος Ιταλός συνταγματάρχης παρακάλεσε να δει με τι είδους κανονιά οι Έλληνες έχουν τόση επιτυχία …… αποτέλεσμα ο πενηντάχρονος συνταγματάρχης πέθανε στα χέρια του πατερά μου μάλλον από κάρδιά. Και ένα άλλο: Μέσα στο βαρύ χειμώνα της Πίνδου για μια διανυκτέρευση επέταξε το σπίτι μιας Αλβανικής οικογενείας οπού υπήρχαν 4 κοπέλες, μάζεψε τον λόχο του,  έβγαλε το περίστροφο του και τους υπενθύμισε ότι εν καιρώ πολέμου έχει δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνως και θα έχει  να κάνει με τον ίδιο όποιος θα πλησιάσει το δωμάτιο που ήταν οι κοπέλες.  Την άλλη μέρα ο Αλβανός του φίλαγε τα χέρια ...




Καστανιά Ασπροποτάμου: “ΜΥΡΙΖΕ ΚΑΗΛΑ ΟΛΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ”: ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ

 

Διαβάστε σχετικά:

https://www.news247.gr/magazine/past/mirize-kaila-olo-to-xorio-to-agnosto-olokaftoma-tis-katoxis/

Μία συγκλονιστική Τρικαλινή ιστορία

https://trikkipress.gr/%CE%BC%CE%AF%CE%B1-%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%BD%CE%AE-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1/

Γράφει ο Δημήτρης Κωνσταντινίδης: Εδραία πεποίθησή μου είναι ότι η ιστορία δε χτίζεται μόνο από ηρωικές στιγμές, ήρωες και συνταραχτικά γεγονότα. Υπάρχει και μια καθημερινότητα και ένας αγώνας επιβίωσης των απλών ανθρώπων, που συμβάλουν ανώνυμα και αθόρυβα στη συνέχεια της. Στη θλιβερή επέτειο της καταστροφής 79 χωριών της Πίνδου και της δολοφονίας περισσοτέρων από 500 αθώων κατοίκων τον Οκτώβριο του 1943 από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής, ανάρτησα πριν 3 χρόνια τη συγκλονιστικότερη από όσες μαρτυρίες κατέγραψα ιχνηλατώντας τα θανατηφόρα βήματα του «Πάνθηρα» (κωδική ονομασία της επιχείρησης) στις 24 Οκτωβρίου 1943 στην Καστανιά Καλαμπάκας. Μου την έδωσε το 2009 ο εικονιζόμενος αριστερά και μπροστά από τη μητέρα του Γιώργος Μανάκος. Ο πεντάχρονος τότε Γ. Μανάκος θυμήθηκε: «Είχαμε μπει βαθιά στο δάσος με τη μητέρα μου, τη γιαγιά μου και τα τρία αδέλφια μου. Η μάνα μου, η οποία κράταγε αγκαλιά τα δεκαπέντε μηνών δίδυμα θέλησε για λίγο να ξεκουραστεί και είπε στη γιαγιά μου να πάρει εμένα και τον μεγάλο μου αδελφό και να προχωρήσουμε ακόμη πιο μακριά στο πυκνό δάσος. Πράγματι ξεκινήσαμε. Δεν είχανε περάσει ούτε πέντε λεπτά όταν άκουσα ριπές όπλου. Κατάλαβα ότι σκότωσαν τη μάνα μου». Οι πιο τραγικές πάντως στιγμές διαδραματίστηκαν όταν το άλλο πρωί, ερευνώντας οι κάτοικοι του χωριού για διασωθέντες, αντίκρισαν τη Μαρία Μανάκου νεκρή και δίπλα τα δίδυμα νήπιά της να προσπαθούν να θηλάσουν από τη μητέρα τους. Αφορμή για την επανάληψη της ανάρτησής μου ήταν η συνταρακτική εμπειρία που βίωσα τόσο εγώ ως ομιλητής αλλά και το ακροατήριο σε επετειακή ομιλία μου στη βιβλιοθήκη της Καλαμπάκας. Τη στιγμή της προβολής της φωτογραφίας που αναρτώ ακούστηκε αυθόρμητη και στεντόρεια από το ακροατήριο η φωνή «Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ….» Ήταν ο ένας από τα δίδυμα αδέλφια που είχαν διασωθεί…

Επιχείρηση Πάνθηρας. Η καταστροφή των βλάχικων χωριών της Πίνδου τον Οκτώβρη του 1943

https://vlahoi.net/istories-gegonota/epixeirisi-pan8iras

Θέμα : ΟΝΟΜΑΤΟΘΕΣΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΠΟΛΥΘΕΑΣ ΜΕ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΕΤΕΩΡΩΝ

Η οικογένεια Κωνσταντίνου Δημ. Κωτίκα ευχαριστεί δημοσίως την Περιφέρεια Θεσσαλίας, το Δήμαρχο Μετεώρων κ. Θ.Αλέκο, τον Αντιδήμαρχο Περιφέρειας Ασπροποτάμου κ. Μπατανίκα και τον Άξιο και δραστήριο Πρόεδρο της Κοινότητας Πολυθέας κ. ΓΙΑΝΝΗ ΧΕΛΙΔΩΝΗ, που ικανοποίησαν το αίτημά μας και με ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου (Νο 34/2023) απόδωσαν φόρο τιμής στον προπάππο μας, Δημήτριο Κων. Κωτίκα, ονοματοδοτώντας τον κεντρικό δρόμο της Πολυθέας σε "Οδό ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΩΝ. ΚΩΤΙΚΑ", για την δωρεά μας προς την Κοινότητα μεγάλου τμήματος του οικοπέδου μας που κατέλαβε ο δρόμος που διανοίχθηκε προς την πλατεία εξυπηρετώντας την πρόσβαση προς αυτήν.
Κωνσταντίνος & Έφη Κωτίκα


Δείτε το σχετικό έγγραφο:
https://drive.google.com/file/d/17aX2Qi7SDPVMRco7iL5QHXKftrFLqTxG/view?usp=sharing