Λιθανάγλυφα στην εξωτερική πλευρά του Ναού του Τιμίου Σταυρού στα Δολιανά Κρανιάς(3)

Λιθανάγλυφα στην εξωτερική πλευρά του Ναού του Τιμίου Σταυρού στα Δολιανά Κρανιάς(2)

Λιθανάγλυφα στην εξωτερική πλευρά του Ναού του Τιμίου Σταυρού στα Δολιανά Κρανιάς.(1)

Η γέφυρα της Μηλιάς από ψηλά...

Ασπροπόταμος και χειμώνας... Από τη γέφυρα της Μηλιάς

Για τους Πολυθεάτες που έχουν παιδιά στο Γυμνάσιο προτεινόμενο ιστολόγιο http://history-logotexnia.blogspot.com/

http://history-logotexnia.blogspot.com/ 
Ίσως κάποιοι να βρουν χρήσιμα τα διαδικτυακά μαθήματα στην Ιστορία (Α και Γ΄ τάξη), Λογοτεχνία (Γ΄ τάξη), Αρχαία Ελληνική Γλώσσα (Β΄ τάξη), Νεοελληνική Γλώσσα (Β΄ τάξη).

Να ποιος τρώει τα καρύδια...

Το καμπαναριό του Αγίου Δημητρίου...

Άγιος Δημήτριος στα χρώματα του περασμένου Οκτωβρίου...

Ο δρόμος προς την Πολυθέα... Οξιές, παγωνιά, χιόνι...

Ο παγετός και το χιόνι δίνουν μορφές γλυπτών στα δέντρα....

Χιόνι, δάσος, ομίχλη...

Δέσμη φωτός μέσα απ΄ τα σύννεφα...

Ο φωτογράφος Τάκης Τλούπας... Καταυλισμός Βλάχων κτηνοτρόφων στο Νέγκρι...

http://wwk.kathimerini.gr/kath/7days/1995/04/09041995.pdf

Το χιόνι φθάνει στα πρώτα έλατα πάνω από το χωριό...

Το Φθινόπωρο ψυχορραγεί κι ο Χειμώνας σιγά σιγά επικρατεί...

Ερημιά...

Η ομορφιά του Φθινοπώρου, καθώς απέρχεται δίνοντας τη θέση στο Χειμώνα...

Η πλατεία ήταν άδεια...

Ανεβαίνοντας τα σκαλιά... Φύλλα πεσμένα παντού... Ερήμωση, μόνο ο Αλέκος τα σαββατοκύριακα υποδέχεται τους κυνηγούς και περαστικούς στον Ξενώνα...

Που να βρεις ψυχή να παίξεις μια δηλωτή...

Πρωί Σαββάτου, 12 Νοεμβρίου 2011, με ένα αμυδρό πασπάλισμα χιονιού στ΄ απέναντι βουνά...

Το χωριό τώρα που ξεραίνονται τα φύλλα φαίνεται μεγαλύτερο από την Κιάρη...

Οι τελευταίες πινελιές του Φθινοπώρου στην Κιάρη, πριν έρθει ο Χειμώνας... Στρώμα κάτω από τα δέντρα τα φύλλα....

Χιονισμένο τοπίο... Λίγο χιόνι, αλλά παγωμένο... Τον Οκτώβρη είχε χιονίσει περισσότερο...

Κέτρα Μπρόστα 13 Νοεμβρίου 2011

Κάπ Γκρας 13 Νοεμβρίου 2011...

Η Πολυθέα χθες το απόγευμα... Στο βάθος το μυρμήγκι

Μπάζα, σκουπίδια, πλαστικά....

Στην είσοδο του χωριού, στην Κοπρία, κάτω από τον δρόμο, στα πλατανάκια επίσης, περιμετρικά, αλλά και μέσα στο χωριό παντού ένα απέραντο σκουπιδαριό... Μια χωματερή απλωμένη υπάρχει στη διαδρομή από την Κοπρία ως την Γκούρα, στην κάτω πλευρά του δρόμου. Μπιτόνια, τσίγκια, πλαστικά παρατημένα, πεταγμένα... Το καλοκαίρι με τη βλάστηση είναι μάλλον καλά κρυμμένα, αλλά το χειμώνα όλα αυτά φαίνονται πλέον πεντακάθαρα... Τι πρέπει να γίνει; Αφενός επιβάλλεται μια ομάδα συγχωριανών μας να αναλάβει ενεργά να καθαρίσει το χωριό, με εθελοντική εργασία, με τη συμμετοχή των πιτσιρικάδων του χωριού, για να νιώσουν ότι ο χώρος τους ανήκει, αφετέρου να ζητηθεί από το Δήμο Καλαμπάκας μια περιφραγμένη τοποθεσία, όπου όσοι ανεγείρουν οικοδομή να αποθέτουν τα μπάζα.

Η μικροαστική λογική "πέτα τα σκουπίδια, όπου να ναι, αρκεί να τα ξεφορτωθείς" βρωμίζει το υπέροχο περιβάλλον του χωριού...

Σκουπίδια, μπάζα, πλαστικά... Μια κατάσταση που με συλλογική κινητοποίηση και δράση μπορεί να εξαλειφθεί...

Γέφυρα της Μηλιάς....

Αγία Παρασκευή...

Φοντούνα τ' Αλέξ (πηγή του Αλέξανδρου 2)...

 Η διαδρομή που δυστυχώς έχει καταργηθεί τα τελευταία χρόνια ήταν Πλατεία, σαϊτάνι, παιδική χαρά, φοντούνα τ' αλέξ και γήπεδο και μετά επιστροφή... Κάποιοι συνεχίζαν κι ως την Γκούρα...

Φοντούνα τ' Αλέξ (πηγή του Αλέξανδρου)...

Μετά την παλιά παιδική χαρά, τώρα εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής, πριν το παλιό και παρατημένο γήπεδο του χωριού... Το νερό της πηγής έχει ιδιαίτερη γεύση...

Προσθήκη λεζάντας

.

Ντιβερλίγκα... Οι πρώτες πηγές του Αχελώου πάνω από το Χαλίκι και κάτω από το Περιστέρι...

Πολυθέα στην απόλυτη ομορφιά της...

Πέτρινη καμάρα... Καταπληκτικό αρχιτεκτονικό κατασκεύασμα...

Πέτρα και φύση...

Λιβάδια - Κιάρη....

Φαντασμαγορία...

Φθινοπωριάτικα χρώματα...

Η θέα από το Σαϊτάνι...

Πέτρινη καμάρα ως εξώθυρα σπιτιού με τις πινελιές του Φθινοπώρου...

Το γειτονικό μας χωριό, η Μηλιά, όπως φαίνεται από την Πολυθέα...

Τα γλυπτά της φύσης...

Κιάρη και χρώματα Φθινοπώρου...

Πολυθέα μια φθινοπωριάτικη μέρα...

Μια βρύση, εξαφανισμένη πλέον από τη βλάστηση κάτω από τον Προφήτη Ηλία...

Ερημα βουνά, Αστρα σκοτεινά Που ήσυχα η καρδιά σας κλαίει Σας ακούω κρυφά Σας μετράω ξανά Κι η φωτιά μου σιγοκαίει... Γιάννης Αγγελάκας