![]() | |||||||||||
|
Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013
Στιγμές από πανηγύρια του παρελθόντος. Παλιές φωτογραφίες από την οικογένεια του Κωνσταντίνου Βότσιου. Όποιος γνωρίζει, ας περιγράψει τις φωτογραφίες.
Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013
Τελευταίο σαββατοκύριακο στο χωριό...
Στα καζάνια ετοιμάζεται το φαγητό, μοσχαράκι με κριθαράκι(νοστιμότατο!!!), που θα διανεμηθεί - μετά τη λειτουργία στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου - στους παρευρισκομένους.
Το τριήμερο κι ο καλός καιρός, μιλάμε για καλοκαιράκι, συνετέλεσαν να ανέβει πολύς κόσμος στο χωριό...
Μετά την εκκλησία καφεδάκι και τσίπουρο στην πλατεία του χωριού. Το βράδυ είχε και κλαρίνα στο κάτω μαγαζί.
Την Κυριακή το απόγευμα αποχαιρετίσαμε το χωριό και με μια τελευταία δηλωτή...
Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013
Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2013
Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2013
Επίκαιρο καινούργιο τραγούδι των Active Member...
ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΕΝΕΙ"
ΟΣΟΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΤΟΝ ΝΤΟΥΝΙΑ ΑΦΕΝΤΕΥΟΥΝ
ΠΑΝΩ ΑΠ' ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΜΑΣ ΞΑΝΑ ΧΩΡΑΤΕΥΟΥΝ
ΜΑΚΕΛΕΥΟΥΝ ΤΟΥΣ ΒΩΒΟΥΣ ΚΑΙ ΑΚΡΟΧΟΛΟΥΣ ΛΑΟΥΣ
Μ' ΑΚΟΥΣ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΙΔΙΟΙ Μ' ΑΥΤΟΥΣ.
ΑΚΑΘΟΡΙΣΤΟΙ ΣΚΥΦΤΟΙ ΚΑΙ ΑΓΝΩΡΙΣΤΟΙ
ΥΠΟΤΕΛΕΙΣ ΦΥΓΟΠΟΝΟΙ ΚΙ ΑΦΩΤΙΣΤΟΙ
ΘΑ ΡΘΕΙ Η ΣΕΙΡΑ ΜΑΣ ΤΟ ΚΑΚΟ ΧΟΡΕΥΕΙ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ
ΤΡΩΕΙ ΤΑ ΣΤΕΡΝΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ.
ΣΚΛΑΒΙΑ ΜΑΣ Η ΒΟΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ
ΣΤΗ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΕΣΥΡΕ ΟΛΗ ΤΗ ΧΩΡΑ
ΓΙΝΑΝΕ ΜΝΗΜΕΣ ΤΑ ΛΙΓΑ ΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΑ
ΚΑΙ ΧΕΡΙΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝΕ ΛΑΘΡΑΙΑ ΟΛΑ ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΩΡΑΙΑ
ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΡΦΕ ΜΟΥ ΚΑΤΑΝΤΙΑ
Η ΑΡΝΗΣΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΖΩΗ ΒΓΑΖΕΙ ΜΑΤΙΑ
ΚΙ ΕΤΣΙ ΓΙΝΗΚΑΜΕ ΤΟ ΤΕΛΕΙΟ ΘΥΜΑ
ΜΑΥΡΗ ΑΦΗΓΗΣΗ, ΣΤΟ ΠΟΔΙ ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΠΟΙΗΜΑ
ΚΡΙΜΑ, ΠΩΣ ΜΕ ΚΡΑΤΑΕΙ ΑΥΤΗ Η ΧΩΡΑ ΚΟΝΤΑ ΤΗΣ
ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΜΑΝΑ ΠΟΥ ΕΚΔΙΔΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ
ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΜΕ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΙΞΩ
ΜΑ ΕΧΕΙ ΑΜΟΛΗΣΕΙ ΤΑ ΜΑΝΤΡΟΣΚΥΛΑ ΑΠ' ΕΞΩ
ΚΙ ΟΙ ΣΚΥΛΟΓΙΟΙ ΦΟΒΙΣΜΕΝΟΙ ΑΠ' ΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ
ΚΕΡΙΑ ΑΝΑΒΟΥΝ ΣΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ ΤΑ ΜΑΝΟΥΑΛΙΑ
ΜΕΓΑΛΑ ΧΑΛΙΑ, ΚΙ ΑΦΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΦΤΗΝΗ
ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΕΝΕΙ
ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΕΝΕΙ
ΚΙ ΕΣΥ ΜΩΡΕ ΣΩΠΑΙΝΕΙΣ
ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΟΥ ΚΕΔΡΟΥ ΤΗ ΣΚΙΑ
ΣΕ ΤΟΥΤΑ ΕΔΩ ΤΑ ΜΕΡΗ
ΣΤΟΥ ΧΑΡΟΥ ΔΙΠΛΑ ΤΗΝ ΟΡΜΙΑ
ΕΣΥ ΞΑΝΑ ΧΩΛΑΙΝΕΙΣ
ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ?
ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΕΝΕΙ
ΕΛΑ ΜΟΥ ΝΤΕ ΕΛΑ ΜΟΥ ΝΤΕ ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ
ΤΙ ΠΑΖΑΡΕΥΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΚΑΙ ΣΩΠΑΙΝΕΙΣ
ΔΕ ΣΟΥ ΖΗΤΑΩ Ν' ΑΜΟΛΗΘΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΚΟΤΩΝΕΙΣ
ΜΗ ΜΟΥ ΘΥΜΩΝΕΙΣ ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΛΕΩ ΝΑ ΚΑΜΩΝΕΙΣ
ΝΑ ΒΓΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΦΩΝΑΞΕΙΣ ΠΡΟΣ Σ' ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΙΕΣ
ΠΩΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΚΙΑΖΟΥΝ ΤΩΝ ΔΕΙΛΩΝ ΟΙ ΜΑΧΑΙΡΙΕΣ
ΚΙ ΟΤΙ ΑΚΟΜΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ ΕΣΤΩ ΣΑΚΑΤΑΜΕΝΟΙ
ΑΠ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΚΑΛΑ ΔΑΣΚΑΛΕΜΕΝΟΙ.
Μ' ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΟΛΕΜΟΣ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΕΝΝΕΙ
ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΣΤΕΡΝΗ ΚΡΑΥΓΗ ΤΟΥ ΔΙΓΕΝΗ
ΚΙ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΑΠΟ ΜΑΚΡΥΑ ΝΑ ΜΕ ΒΙΓΛΙΖΕΙ
ΚΙ ΟΥΤΕ Ο ΦΙΛΟΣ Ο ΚΑΛΟΣ ΝΑ ΜΗ Μ΄ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ
ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ ΜΟΥ ΜΕΤΑΝΟΙΩΜΑΤΑ
ΜΕ ΤΗ ΦΩΤΙΑ ΝΑ ΓΙΝΩ ΕΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΩΜΜΑΤΑ
ΟΜΩΣ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΦΩΣ ΛΑΧΤΑΡΩ
ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΠΟΥ ΜΙΣΩ, ΜΑΚΡΑΙΝΩ ΑΠ' ΤΟ ΚΑΙΡΟ
ΕΧΩ ΤΗΝ ΑΝΤΟΧΗ ΤΟΥ ΚΕΔΡΟΥ ΣΤΗ ΑΛΜΥΡΑ
ΣΤΟ ΝΑ ΠΑΡΑΒΛΕΠΩ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΕΙΡΑ
ΑΠΟ ΠΟΥ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΠΗΡΑ ΚΑΙ ΠΟΝΗΡΕΥΟΜΑΙ
ΣΕ ΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΜΟΥ ΧΡΩΣΤΑΩ ΠΟΥ ΜΑΓΕΥΟΜΑΙ
ΤΟ ΚΑΚΟ ΜΕ ΒΑΡΙΑ ΚΑΡΔΙΑ ΠΑΡΑΓΚΩΝΙΖΩ
ΚΑΙ ΣΕ ΞΟΡΚΙΖΩ ΑΔΕΡΦΕ ΜΟΥ ΚΙ ΕΛΠΙΖΩ
ΤΟ ΦΩΣ ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΦΑΝΕΙ
ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΟΣ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΕΝΕΙ
Πέμπτη 3 Οκτωβρίου 2013
Αρκούδα κι αρκουδάκια στο δρόμο προς τον Ασπροπόταμο (βιντεάκι του 2011 από κινητό, από τον Νίκο Ντόκο)
Την Κυριακή που πέρασε (29 Σεπτεμβρίου 2013) είχα την τύχη να δω αρκούδα με δύο αρκουδάκια, νύχτα, ανηφορίζοντας προς Ασπροπόταμο, χαμηλά, μετά τη Φάρμα και το κιόσκι πώλησης φρούτων, στην μεγάλη ευθεία που υπάρχει. Βρέθηκα στα 2 μέτρα με το αυτοκίνητο κι έμεινα άφωνος από το θέαμα. Η αρκούδα βρισκόταν μέσα στο δρόμο κι αμέσως μουγκρίζοντας έβαλε μπροστά τα δυο παχουλά αρκουδάκια και κρύφτηκαν στο δάσος.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)