O Μανάβης του Δημήτρη Κουτσιαμπασάκου. Ένα “ρόουντ - μούβι” ντοκιμαντέρ για την Πίνδο και τους ανθρώπους της. Δείτε επίσης την ταινία "ο γιος του φύλακα" του ίδιου σκηνοθέτη, γυρισμένη στο Παχτούρι Τρικάλων, χωριό πολύ κοντινό στον Ασπροπόταμο.

Ο Mανάβης (The Grocer) - trailer [HD] (2013... από myfilm-gr

O Μανάβης του Δημήτρη Κουτσιαμπασάκου trailer από Flixgr

Συνέντευξη Δημήτρη Κουτσιαμπασάκου - «Ο Μανάβης» από NyxtesPremieras  

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Χάρης Φάρρος, Γιώργος Ραχματούλιν

Μοντάζ: Αποστόλης Αγρογιάννης
Παραγωγή: KinoLab

1η Παρουσίαση ταινίας:

Ο Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος, επτά χρόνια μετά το «Ο Γιός του Φύλακα», επιστρέφει με το «Μανάβη», ένα ντοκιμαντέρ με άτυπη πρωταγωνίστρια την αγαπημένη του Πίνδο, μια κατάθεση ψυχής για την ξεχασμένη ελληνική επαρχία. Ο Νίκος Αναστασίου, πλανόδιος μανάβης, με τη γυναίκα του Σοφία, από τη δεκαετία του 1980 κάνουν το ίδιο δρομολόγιο. Μία φορά την εβδομάδα, σε όλη τη διάρκεια του χρόνου, ξεκινώντας από τα Τρίκαλα επισκέπτονται τα εγκαταλειμμένα χωριά της νοτιοδυτικής Πίνδου, μια διαδρομή 75 χιλιομέτρων. Τα τελευταία χρόνια τους βοηθάνε και τα δυο τους παιδιά. Ο Κώστας και ο Θύμιος. Το ντοκιμαντέρ παρακολουθεί το δρομολόγιο τους στις τέσσερις εποχές του χρόνου.

Πηγή:http://www.e-go.gr/cinemag/article.asp?catid=28049&subid=2&pubid=129384904

2η Παρουσίαση ταινίας:

Αφοπλιστικά ανθρώπινο ντοκιμαντέρ-πορτρέτο μιας άγνωστης στους πολλούς Ελλάδας που εκπλήσσει. Θα το θέλαμε μεγαλύτερο σε διάρκεια, πιο αποκαλυπτικό στο πληροφοριακό του κομμάτι σχετικά με την περιοχή.Είναι συγκινητική η διακριτικότητα με την οποία ο Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος («Υψωμα 33», «Ο γιος του φύλακα») ακολουθεί, στη διάρκεια ενός έτους, έναν πλανόδιο «μανάβη» από τα Τρίκαλα καθώς μια φορά την εβδομάδα αυτός και η γυναίκα του ή εναλλάξ οι γιοι τους, ανεβαίνουν με το φορτηγό τους στα απομακρυσμένα βουνά της Νοτιοδυτικής Πίνδου, για να πουλήσουν τα προϊόντα τους.Είναι η «άλλη», άγνωστη Ελλάδα, μακριά από την ταραχή της σύγχρονης αστικής κρίσης, που αποκαλύπτεται εδώ απλά και μόνο μέσα από μια σειρά συναντήσεων του περιφερόμενου μανάβικου με τους ντόπιους αγρότες. Ολοι τους, από τον ίδιο τον μανάβη έως τη γιαγιά του τελευταίου χωριού, είναι αλληλέγγυοι ήρωες - καθρέφτες της ξεχασμένης ελληνικής επαρχίας.

Τρυφερό, αστείο και βαθιά ανθρώπινο σαν «ταινία δρόμου» που παρατηρεί διακριτικά και αποτυπώνει στον φακό την αλήθεια των ανθρώπων και του φυσικού τους χώρου, τούτο το ντοκιμαντέρ μοιάζει με κατάθεση ψυχής από έναν σκηνοθέτη με αγνή αγάπη για τον τόπο του.

Πηγή:http://www.e-go.gr/cinemag/moviespage.asp?catid=10177&subid=2&pubid=129378617


Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος, 
"Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΦΥΛΑΚΑ"

Γυρισμένη στο Παχτούρι Τρικάλων, πολύ κοντινό στην Πολυθέα χωριό. Δείτε το χάρτη. Τα τοπία στην ταινία είναι τόσο ίδια, μεγαλοπρεπή κι όμορφα, όπως του Ασπροποτάμου.

Όλη η ταινία εδώ:

Ο Μάρκος, (Νικόλας Αγγελής) φιλόδοξος νεαρός δημοσιογράφος ενός περιφερειακού καναλιού βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση. Κατά τη διάρκεια του γυρίσματος για ένα ντέμο μιας εκπομπής (a la candid camera) που προορίζεται για μεγάλο αθηναϊκό κανάλι, ένα από τα ανυποψίαστα «θύματα» του γυρίσματος, ένας παράξενος νεαρός, ο Ηλίας, (Απόστολος Τότσικας) παίρνει μαζί του το «δόλωμα», ένα πιστόλι, και εξαφανίζεται. Σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια αναζήτησης του Ηλία,ο Μάρκος φτάνει στο χωριό της μητέρας του, ένα από τα εγκαταλειμμένα χωριά της Πίνδου. Ο Ηλίας δέχεται να επιστρέψει το πιστόλι με έναν όρο: να τον βοηθήσει να αποτρέψει μια ομάδα κυνηγών «χαμένων θησαυρών» να ανατινάξει ένα ερειπωμένο σπίτι που συνδέεται με ένα θρύλο του χωριού.
«Εγκλωβισμένος» στο χωριό ο Μάρκος αρχίζει να συναναστρέφεται με τους λιγοστούς κατοίκους του: τον Ηλία, τον πατέρα του -επί πληρωμή «φύλακα» του έρημου χωριού, τον κωφάλαλο αδερφό του Παύλο, την κυρα-Δήμητρα και τον μπαρμπα-Κώστα, την Τίνα, που ήρθε με τον αδερφό της Σπύρο από την Αθήνα για να τον βοηθήσει να απεξαρτηθεί από τα ναρκωτικά. Στο μικρό διάστημα που μεσολαβεί γνωρίζει τα μικρά και μεγάλα προβλήματά τους, μετέχει στις χαρές και τις λύπες τους, «ανακαλύπτει» το σπίτι της γιαγιάς του και το μεγάλο μυστικό της μητέρας του, κοινωνεί τη μνήμη μιας κοινότητας που ψυχορραγεί. Στο τέλος, διαφορετικός πια, αποφασίζει να βοηθήσει τον Ηλία. Γεγονός που θα έχει απρόσμενα αποτελέσματα για όλους...

Λίγα Λόγια από το Σκηνοθέτη για την ταινία

"Η ιδέα για το σενάριο προέκυψε από ένα περιστατικό που διάβασα πριν από αρκετά χρόνια σε κάποια αθηναϊκή εφημερίδα. Νεαρός παρουσιαστής εκπομπής candid camera έκρυψε σε ένα χαρτοφύλακα στο Πεδίο του Άρεως, ένα πραγματικό πιστόλι και κρυμμένος βιντεοσκοπούσε τις αντιδράσεις των περαστικών όταν άνοιγαν τον χαρτοφύλακα και το αντίκριζαν. Κάποιος από αυτούς πήρε το πιστόλι και... εξαφανίστηκε! Για πολύ καιρό σκεφτόμουν ποιος να ήταν άραγε αυτός που το πήρε και τι αλλαγές επέφερε στη ζωή του η απόκτηση ενός πιστολιού.

Η ταινία έχει ως θέμα την συνειδητοποίηση ενός νέου ανθρώπου. Μέσα σε ένα περιβάλλον ξένο και εχθρικό ο ήρωας της ταινίας στην προσπάθεια του να αντεπεξέλθει αρχίζει να αντιλαμβάνεται πράγματα για τον ίδιο και την οικογένεια του. Στο τέλος της ταινίας δεν είναι πια ο ίδιος. Η ταινία προσεγγίζει την συνειδητοποίηση ως μια διαδικασία που όσο οδυνηρή κι αν είναι, έχει τελικά έναν απελευθερωτικό χαρακτήρα. Το γεγονός ότι η ιστορία της ταινίας εκτυλίσσεται στα βουνά της Πίνδου δεν έχει να κάνει με κάποια διάθεση επιστροφής στη φύση, στην «αθωότητα» ή πολύ περισσότερο στην παράδοση. Αντίθετα ο στόχος ήταν να λειτουργήσει το τοπίο ως βασικός πρωταγωνιστής της ταινίας και να προσδώσει δυναμισμό και τραχύτητα στην ιστορία μας. Το τραχύ χειμωνιάτικο τοπίο, τα σκληρά γαιώδη χρώματα και οι γυμνοί όγκοι είναι η "αλήθεια" της ταινίας και των πρωταγωνιστών της. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, δυσπρόσιτο και απειλητικό, βιώνουν οι ήρωές μας τις προσωπικές τους ιστορίες. Η επίδραση του περιβάλλοντος είναι καταλυτική και οι τέσσερις νέοι για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του τόπου και της ιστορίας θα χρειαστεί να δοκιμάσουν τα όριά τους."

Πηγή: http://www.klg.gr/filakas.htm