ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΓΑΠΗΣ από τον Κο Ανδρέα Αθανασίου

  ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΓΑΠΗΣ

Η παρούσα εκδόθηκε από το γραφείο του Προέδρου του Συνδέσμου των εν Αθήναις εκ Πολυθέας Ασπροποτάμου και υπογράφεται με προσωπική του ευθύνη, καθώς είναι δημοσία κατάθεση προσωπικών του σκέψεων, απόψεων και απολογισμού του έργου Του.. 

Με την επιστολή μου αυτή, απευθύνομαι προς όλους όσους είχαν την καλοσύνη να σχολιάσουν την πρόταση μου για δημιουργία Σημαίας του «Συνδέσμου των εν Αθήναις εκ Πολυθέας Ασπροποτάμου» (στο παρόν κείμενο, χάρη συντομίας θα αναφέρεται ως «Σύνδεσμος») και με σεβασμό να ευχαριστήσω όσους επώνυμα σχολίασαν αυτή την πρότασή μου.

Δράττομαι της ευκαιρίας να απαντήσω στα «καλοπροαίρετα» σχόλια, καταθέτοντας τις απόψεις και τις σκέψεις μου:

α) Δεν περιμένουμε μια σημαία να κάνει κάτι. Είναι, απλά, ένα χειροπιαστό σύμβολο μιας ιδέας ή μιας κοινωνικής ομάδας και η πρότασή μου για δημιουργία «Σημαίας της Πολυθέας» δεν μπορεί να αποτελέσει κάτι διαφορετικό από όλες τι άλλες σημαίες τόσων Δήμων, Κοινοτήτων και Συλλόγων, που όσοι αγαπούν τον τόπο τους, ευλαβούνται και καμιά φορά «προσκυνούν».

β) Ειλικρινά, δεν είχα πρόθεση να κάνω μαθήματα «φιλοπατρίας» σε κανέναν. Απλά, αιτιολόγησα τη μορφή του «Συμβόλου» που πρότεινα και τη χρωματική αισθητική του. Δυστυχώς όμως, βάσει της επιστολής της Πανελλήνιας Βλάχικης Αμφικτυονίας, που εκδόθηκε στις 15/5/2013, κρίνεται απόλυτα αναγκαία η διατράνωση της Ελληνικότητας των Βλάχων, αφού το άρθρο 1 του Νόμου 299/13.11.2007 της Ρουμανικής Κυβέρνησης, θεωρεί όλους τους Βλάχους, «Ρουμάνους της Διασποράς». Άλλωστε και ο Ελευθέριος Βενιζέλος, για λόγους σκοπιμότητας, στο Συνέδριο του Βουκουρεστίου, με τη λήξη του Β’ Βαλκανικού Πολέμου, είχε κάνει κάποια παραχώρηση στο θέμα αυτό, λόγω εθνικών σκοπιμοτήτων. Για να μην αναφερθούμε στην «Προδοτική Λεγεώνα» που υπήρξε κάπου στην Πίνδο κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

γ) Όσον αφορά τη διαφωνία που προέκυψε κατά την κοπή της πίττας του Συνδέσμου μας, στις 13/1/2013, από συγκεκριμένο φίλο –πατριώτη, δεν αφορούσε στο συγκεκριμένο θέμα, αλλά ενοχλήθηκε από την προβολή συγκεκριμένων επιτευγμάτων, συγκεκριμένων ατόμων, στα πλαίσια της δράσης τους ως Μελών του Δ.Σ. του Συνδέσμου.

Τον ενόχλησε το προσωπικό γραμματόσημο με τη μορφή του Σωτήρη Αθανασίου, που εκδόθηκε με την ευκαιρία των 100 χρόνων από τη γέννησή του, το οποίο ως δωρεά, κάλυψε τα έξοδα μιας Εγκυκλίου (εκτύπωση & αποστολή) από τον γιό του, Ανδρέα Αθανασίου.

Παρόμοια, προσωπικά γραμματόσημα, έχουν γίνει με έξοδα του Συνδέσμου για να τιμήσουν το μεγάλο δωρητή, Δημήτρη Μπαμπατσιά και τα 50 χρόνια (1999) από τη δημιουργία του Συνδέσμου μαζί με τους Κρανιώτες το 1949.

Γενικά, καθ’ ένας που, αφιλοκερδώς, συνεισφέρει στο Σύνδεσμο ή στην Πολυθέα, δικαιούται την επιβράβευση ή τον ψόγο ατομικά.

δ) Κάποιοι αμφισβήτησαν ότι ο υπογράφων έχει εικοσαετή θητεία στην Προεδρία του Συνδέσμου και ρώτησαν «τι προσέφερε».

Η απάντηση είναι εύκολη για τα είκοσι χρόνια και μπορεί να ληφθεί μέσα από τα Πρακτικά των Δ.Σ. του Συνδέσμου. Παρακαλώ, όμως, τα έργα αυτά να θεωρηθούν ως παραγωγή έργου των Διοικητικών Συμβουλίων, που είχα την τιμή να προεδρεύω και όχι ως ατομικά επιτεύγματα.

Για να σας διευκολύνω, θα κάνω αριθμητικό απολογισμό:

1. Καθιερώσαμε την «Ταυτότητα» του Συνδέσμου μας δημιουργώντας έντυπα (επιστολόχαρτα, φακέλους, κ.λ.π.), δωρεά του διάσημου marketer, κ. Μάκη Σεργιάτου, και δυστυχώς, είμαστε οι μόνοι που έχουμε έντυπα εφάμιλλα των μεγάλων εταιρειών.
2. Καθιερώσαμε, με συνέπεια και συνέχεια, τη βράβευση με περγαμηνές, κατά την κοπή της πίττας μας, όσων βοήθησαν στην υλοποίηση των σκοπών του Συνδέσμου και την Πολυθέα, είτε είναι Μέλη μας, είτε είναι Πολυθεάτες και δεν ανήκουν στο Σύνδεσμό μας, καθώς και την βράβευση μαθητών και φοιτητών, ώστε να συμβάλλουμε στην ανάπτυξη της «ευγενούς άμιλλας» μεταξύ των παιδιών μας.
3. Επί προεδρίας Γεωργίου Γκίργκα και αντιπροεδρίας του υπογράφοντος, ξεκίνησε η κατασκευή του Οστεοφυλακίου Πολυθέας, που αποπερατώθηκε  μετά από 2-3 χρόνια επί προεδρίας του υπογράφοντος, παρά τις αντιρρήσεις πολλών, που ήθελαν άλλο ένα ξωκλήσι.
4. ‘Όταν ανέλαβα για πρώτη φορά την προεδρία, παρέλαβα ένα χαρτοφύλακα με έγγραφα. Όταν έρθει η ώρα, θα παραδώσω ιδιόκτητα γραφεία, που έγιναν με τη βοήθεια του ευεργέτη Δημητρίου Μπαμπατσιά. Σε αντιπαράθεση, θυμίζω τη χαμένη ευκαιρία να έχουμε Πνευματικό κέντρο στην Πολυθέα, αφού ο ίδιος ο αείμνηστος Μπαμπατσιάς  διέθετε το πατρικό του σπίτι στην Πολυθέα……….
5. Διαθέτουμε στα γραφεία μας μια μεγάλη βιβλιοθήκη 1000 και πλέον τόμων και στόχος μας είναι κάποια στιγμή να μεταφερθεί στην Πολυθέα, που θα είναι η μεγαλύτερη και πλουσιότερη του Ασπροποτάμου.
6. Είμαστε  ο πρώτος Σύνδεσμος που απέκτησε μηχανογράφηση (το 1985) και φωτοαντιγραφικό μηχάνημα. Όλα αυτά χωρίς έξοδα του Συνδέσμου, αλλά με τη φροντίδα του υπογράφοντος. Σήμερα, μετά από εισήγηση της Αντιπροέδρου μας, κας Έφης Κωτίκα, με δική της επιμέλεια και κάλυψη των εξόδων από τον σύζυγό της και Μέλος του Συνδέσμου μας, κου Κωσταντίνου Κωτίκα, ψηφιοποιήθηκαν ΟΛΑ τα Πρακτικά των Δ.Σ. και των Γ.Σ., μιας περιόδου 50 χρόνων, και όταν τα οικονομικά του Συνδέσμου το επιτρέψουν και δημιουργήσουμε Ιστοσελίδα, θα είναι διαθέσιμα στο διαδίκτυο σαν στοιχείο μόχθου, αναπτυξιακής πορείας και προσφοράς των Πολυθεατών της Αθήνας προς την Πολυθέα.
7. Έγιναν εκθέσεις φωτογραφίας για την προβολή της Πολυθέας και του Ασπροποτάμου, με εξαιρετικές κριτικές, στα Πνευματικά κέντρα των Δήμων Ηλιούπολης (2 φορές), Λουτρακίου Κορίνθου (1 φορά), στο Διοικητήριο Ασπροποτάμου στα Τρία Ποτάμια (3-4 φορές). Έγιναν, επίσης, προβολές και εκθέσεις γραμματοσήμων, με την ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, καθώς και έκθεση ζωγραφικής. Από τις λίγες εικαστικές δράσεις στον Ασπροπόταμο.
8. Διοργανώσαμε προς τιμήν των Πολυθεατών ναυτικών μας, Ναυτική Εβδομάδα στην Πολυθέα, παρουσία του τότε Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, Ευάγγελου Γιαννόπουλου, με αποτέλεσμα την ίδια χρονιά να «βουλώσουν» οι τρύπες του δρόμου από Μουργκάνι μέχρι Κρανιά και την επόμενη χρονιά να φτάσει η άσφαλτος στην Πολυθέα και την ίδια βραδιά να λάβουν οι Αρχές της Πολυθέας 300.000 δραχμές με τις οποίες έγιναν οι παραδοσιακές φορεσιές του χορευτικού συγκροτήματος του Συλλόγου των Τρικάλων, αν και δεν τηρήθηκε η αρχική συμφωνία που είχε γίνει μεταξύ των 3 Συλλόγων (Αθήνας, Λάρισας, Τρικάλων) και της τότε Κοινότητας Πολυθέας, για την ίδρυση Πνευματικού Κέντρου μ’ αυτά τα χρήματα.
9. Οι δράσεις του Συνδέσμου, πέρα από τις καθιερωμένες εκδρομές του Αγίου Πνεύματος και του Αγίου Δημητρίου, στην Πολυθέα, είναι:

ü  2ήμερη εκδρομή σε Σπάρτη – Μυστρά – Μονεμβασιά

ü  Κρουαζιέρα στον Αργοσαρωνικό (2 φορές)

ü  7ήμερη εκδρομή / προσκύνημα στη Κωνσταντινούπολη και στο Πατριαρχείο

Με τους ετήσιους χορούς μας στα ξενοδοχεία Divani Acropolis & Hilton, με συμμετοχή 300 και πλέον ατόμων, δώσαμε δύο φορές την ευκαιρία να προβληθεί στου Αθηναίους φίλους μας το χορευτικό συγκρότημα της Πολυθέας (Σύλλογος Τρικάλων) καθώς και τα τραγούδια και οι χοροί του τόπου μας.

10. Πρωτοστατήσαμε στη δημιουργία, με τη σημερινή του μορφή, στο Ηρώο της Πολυθέας.
11. Πρώτος ο υπογράφων, ξεκίνησε να παρίσταται στις εκδηλώσεις των αδελφών Συλλόγων στην έδρα τους.
12. Ετοιμάσαμε την έκδοση της Ιστορίας της Πολυθέας, την οποία ολοκλήρωσε η πρόεδρος, κα Ρόζα Αθανασίου, όταν με διαδέχθηκε στην προεδρία.

Αυτά που ενδεικτικά αναφέρω παραπάνω, μπορεί να φαντάζουν ασήμαντα και γραφικά στα μάτια των νέων, αλλά θυμίζω ότι κάποιοι γέροι, 65άρηδες, που έχουν όμως φωτιά στην ψυχή τους και αγάπη για τον τόπο τους και τους συμπατριώτες τους, έχουν έτοιμο το δρόμο και «προκλητικά» σας καλούν να αναλάβετε ενεργό ρόλο στο Σύνδεσμο και σας θυμίζουν ότι  είμαστε ένας από τους πιο Ενεργούς Συνδέσμους του Ασπροποτάμου στην Αθήνα και προσπαθούμε να αγκαλιάσουμε, παρέχοντας στέγη και φιλοξενία, όλους τους Ασπροποταμίτες, από το Στεφάνι μέχρι τη Μουτσάρα, που ζουν στην Αθήνα και θέλουν να μας ακολουθήσουν.

Αυτά είναι τα λίγα ταπεινά έργα που έχουν γίνει από το Σύνδεσμό μας για τους Πολυθεάτες και την Πολυθέα.

Όλα αυτά έγιναν χάρη των σπουδαίων Διοικητικών Συμβουλίων, που είχα την τιμή να συνεργαστώ για 20 χρόνια.

Υ.Γ. Πληροφορήθηκα ότι κατά το παρελθόν υπήρχε «Σημαία του Συνδέσμου» και την αναζήτησα επίμονα, αλλά δυστυχώς δεν την βρήκα. Η δε Σημαία, σαν λάβαρο-φλάμπουρο, υπάρχει σε όλα τα Βλάχικα Σωματεία και μπορείτε να το διαπιστώσετε ανατρέχοντας στις βιντεοσκοπημένες εκδηλώσεις της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων.

Το θέμα θα ξανασυζητηθεί στην επόμενη Γενική Συνέλευση του Συνδέσμου, όπως άλλωστε είχε συμφωνηθεί.